De Veronica-Drive In Show

deel (1)

door Ad Bouman

Koninginnebal 1967
In alle benedenzalen van hotel Krasnapolski presenteert Radio Veronica een groots koninginnefeest met vele nationale en internationale artiesten. Zo luidde ongeveer de promo die in de maand april werd uitgezonden op Radio Veronica 192 een goed idee.
De avond van 30 april was nog maar net begonnen, of een rood aanlopende Dick de Bois, producer van Veronica's muziekfestijnen in die tijd, trommelde een paar loslopende DJ's en technici bij elkaar, en riep dat hij een groot probleem had.

Een van de orkestjes was niet komen opdagen, en nu zat hij met een zaal waar niets te beleven viel. Of we niet iets konden bedenken: Ja hoor! riep Rob Out, we kunnen een Miss Bikini regelen."Waar haal ik zo gauw al die 'Missen' vandaan"? riep Dick wanhopig. Aan de bikini´s werd niet gedacht, maar daar ging het niet om. Jan van Veen riep iets over handtekeningen uitdelen, maar iedereen begreep wel dat zoiets niet erg interessant zou zijn.
Toen opperde Dick de Bois, kunnen jullie misschien niet wat plaatjes draaien, en met een microfoon er doorheen praten, net als in de studio. Het werd even stil (bijwijze van spreken, want het feest was in de andere zalen al begonnen) maar niemand vond het een slecht idee.
Maar hoe nu verder, en wat moest er gebeuren?

Technicus Iemke Roos werd erbij gehaald, want hij woonde in Amsterdam, en had een klein verhuurbedrijf in geluidsapparatuur. Imke riep toen hij het idee aanhoorde meteen: "Ja hoor, geen probleem ik haal wel wat apparatuur op".
Een paar collega´s gingen met Imke mee, en de rest onder leiding van Dick de Bois gingen opzoek naar wat tafels, lp's en singles, en kijken waar het een en ander moest worden opgesteld. Binnen een uur stonden er 2 P.U.'s, een mengpaneel, een bak met platen, 2 versterkers en wat speakers op de tafels opgesteld .

Jan van Veen begon als eerste te draaien en binnen een half uur stond de zaal propvol en werd er zelfs gedanst. Groot succes dus, en er werd tot in de kleine uurtjes doorgedraaid. De DJ's, die elkaar stonden te verdringen, moesten achter het mengpaneel vandaan getrokken worden, en moeizaam werd iedereen met de zachte hand naar buiten geloosd.

De maandag daarop werd er natuurlijk gesproken over het grote succes van het Koninginnebal met de live draaiende DJ's. Iedereen was het er over eens dat dit natuurlijk een vervolg moest krijgen. Er zou een bus komen, met mobiele apparatuur die overal zou kunnen worden neergezet, met grote Veronica borden een lichtshow. Hier fronste de Directie even de wenkbrauwen en zei: Laten we eertst maar eens kijken wat dat allemaal gaat kosten.
We gaan goud verdienen met zo'n show, verzekerde Dick de Bois. En na wat ditjes en datjes, was de Veronica Drijf-In Show geboren. Een woordgrap van Willem van Kooten, die door de drukker gecorrigeerd werd in de Veronica Drive In Show omdat hij dacht dat die jongens van Veronica het verkeerd geschreven hadden. Maar voordat de show het land in ging, zou er nog een proefopstelling plaatsvinden.

Karel van der Woerd, onze hoofdtechnicus, werd belast met het aanschaffen van de benodigde apparatuur. De keuze viel op de firma Telefunken, die ook de M 24 bandrecorders leverde die op dat moment bij Veronica werden gebruikt.
Nadat allerlei microfoons waren getest viel de keuze van Karel op een microfoon die voor omroepinstallaties werd gebruikt en niet zo gauw zouden 'rondzingen'. Op zichzelf niet zo gek bedacht natuurlijk. De houten opbouw van de drive-in show werd gemaakt door de timmerman Jan van Oene van Universum, het handelsbedrijf van de gebroeders Verweij.

De opbouw bestond uit 4 losse segmenten die aan elkaar geklikt werden, en toen alles kant en klaar stond opgesteld op het binnenplaatsje, was iedereen apetrots. Maar nu moest het nog getest worden.

De bekende dancing 'Van Dijk' in Oud Loosdrecht stelde een zondagmiddag beschikbaar in augustus, en eindelijk was het dan zo ver. Bijna iedereen van Veronica was er. Ook de twee keurige maatpakken van Telefunken, en natuurlijk een stampvolle disco 'Van Dijk'. Het zou om ongeveer 14.00 uur beginnen, iedereen een beetje zenuwachtig natuurlijk, maar vol goede moed. Stekkers erin, schakelaars op "ON" en…….de 2 versterkers en de 6 boxen deden het prima, maar P.U. 1 deed alleen maar prrrrrrr……. En van P.U. 2 werkte de lift niet.
Maar toen iemand zich kwaad maakte en de arm een ´beetje´ hielp hadden we van de lift geen probleem meer. Maar de naald was afgebroken…. geen nood, naaldje uit P.U. 1. En gaan met die banaan, hoewel? De ongevoelige´ microfoon van Telefunken zong al rond als je er allen maar naar keek, en als je dan toch nog wat hoorde leek het meer op een telefoongeluid.
Het mengpaneel kon deze luxe allemaal niet aan, en klapte uit. Het ging niet gewoon uit, maar echt met een grote knal.

De stropdasjes van de Telefunken heren gingen nu los, en een van de twee verschool zich in een donker hoekje van de bar, en dit was waarschijnlijk een signaal voor de rest, want iedereen van Veronica begon zich ermee te bemoeien.
Dick de Bois liep paars aan, en riep dat we gewoon moesten beginnen. Karel vd Woerd ging hem uitleggen, dat de stropdasjes hun uiterste best deden, maar het ook niet meer wisten, en tot de slotsom kwamen, dat de apparatuur goed was, maar we veel te veel verwacht hadden.
Via een geleende oude microfoon van Van Dijk, nog een werkende P.U. ,en een om het kwartier uitvallend mengpaneel (moest steeds een nieuwe zekering in) werd er na ander half uur toch een show gedraaid.

Na 15 minuten kwam Dick de Bois vragen of het niet wat harder kon, en op dat moment zag ik de beide Telefunkjes het pand verlaten. Na een half uur was iedereen alle ellende alweer vergeten, en genoot iedereen van het succes, want dat was het die zondagmiddag in Loosdrecht, en het zou zich over heel Nederland verspreidden.

DE VERONICA DRIVE-IN SHOW

deel 2